-
1 ożen|ić
pf Ⅰ vt to marry off [mężczyznę]- rodzice ożenili go z bogatą panną his parents married him off to a rich girlⅡ ożenić się [mężczyzna] to marry, to get married (z kimś to sb)- ożenić się z miłości/dla pieniędzy to marry for love/for money- ożenić się z rozsądku to enter into a marriage of convenience- ożenić się po raz drugi to remarryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ożen|ić
См. также в других словарях:
ożenić — dk VIa, ożenićnię, ożenićnisz, ożeń, ożenićnił, ożenićniony «spowodować, że ktoś zawrze związek małżeński» Ożeniono go z bogatą jedynaczką. ożenić się «pojąć za żonę, zawrzeć związek małżeński (z kobietą)» Ożenić się z panną, z wdową. Ożenić się… … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
